Yoga's Great Teacher Draws Crowds on Final U.S. Tour - New York Times
ಮೇಲಿನ ಕೊಂಡಿಯನ್ನು ನೀವು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬಳಿಯ ಬೆಳ್ಳೂರಿನವರಾದ ಬಿ.ಕೆ.ಎಸ್.ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ಯರ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್ ನ ಲೇಖನವನ್ನೋದಬಹುದು. ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ಯರ ಹೆಸರು ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಯೋಗದ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ್ದವರಿಗೂ ಚಿರಪರಿಚಿತ. ಅವರ "ಯೋಗದೀಪಿಕೆ" (ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿನ ಅನುವಾದ) ಬಹಳ ಒಳ್ಳೆಯ ಗ್ರಂಥ. (ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿದೆ. ನಾನು ಓದಿದ್ದೇನೆ. ಮಾಡಿ ನೋಡಿಲ್ಲ). ಅವರ ಗ್ರಂಥಗಳು ವಿಶ್ವವಿಖ್ಯಾತವಾದುವು.
ಎಂಭತ್ತಾರು ವರ್ಷದ ಜ್ಞಾನವೃದ್ಧರಾದ ಇವರು ಹಲವು ಯುವಕರನ್ನು ನಾಚಿಸುವಂಥ ದೇಹಪಟುತ್ವವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಉಳ್ಳವರು. ಯೋಗದ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಮಹತ್ತ್ವಗಳ ಜೀವಂತ ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ ಶ್ರೀ ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ಯರೇ. ಇವರ ಅನುಯಾಯಿವರ್ಗ ಪ್ರಪಂಚದ ಪ್ರಮುಖರಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಖ್ಯಾತ ವಯೊಲಿನ್ ವಾದಕರಾಗಿದ್ದ ಯಹೂದಿ ಮೆನೂಹಿನ್ ಅವರಿಗೂ ಇವರೇ ಯೋಗಾಚಾರ್ಯರು. ಈಗಲೂ ಫ್ಯಾಶನ್ ಪ್ರಪಂಚದ ಪ್ರಮುಖರು, ಸಿನಿಮಾ ತಾರೆಯರು ಇವರ ಶಿಷ್ಯರೆಂದು ತಮ್ಮನ್ನು ಏಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಕಳೆದ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯರ ಮೊದಲನೆಯ ಅಮೇರಿಕಾ ಯಾತ್ರೆ ಅವರ ಕೊನೆಯ ಅಮೇರಿಕಾಯಾತ್ರೆಯೂ ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಪತ್ರಿಕೆಯ ವರದಿ ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೆಚ್ಚಿನ್ನೇನು ಹೇಳಲಾರೆ. ಲೇಖನ ಓದಿ ನೋಡಿ. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ಇಂಥವರು ಕನ್ನಡಿಗರು, ನಮ್ಮವರು ಎನ್ನುವುದು ಹೆಮ್ಮಯ ವಿಷಯವಲ್ಲವೇ?
Friday, October 14, 2005
Monday, October 10, 2005
पुनः स एव विचारः
भाषाया यस्या अपि उपयोगः अधिकं न क्रियतॆ तस्यां तु अभ्यासः न्यूनीभूत्वा तया भाषया संवहनमेव दुस्तरं भवति । तन्मास्त्वित्येवेदं लेखनं लिख्यतॆ मया । मम संस्कृतेन लिखितॆ पूर्वस्मिन् "ब्लाग्"-मध्येऽपि एष एव विचार आसीत् । तस्मादेव अस्य लेखनस्य शीर्षिका "पुनः स एव विचार" इत्यस्ति ।
तद्भवतु । इदानींतनदिवसेषु मया पठ्यमानो ग्रन्थः कविकुलगुरोः श्रीकालिदासस्य रघुवंशमहाकाव्यम् । ग्रन्थानम् उपोद्घातानि यदा दृष्टानि तत्र सर्वत्र कालिदासस्य नाम "श्री" इत्यभिदानशीर्षिकया विनाऽसीत् । तत् किमर्थम् इति न जानामि । माघस्य विचारे तु श्रीमाघः इत्यागच्छति । परन्तु न तथा कालिदासस्य विषये । मम विचारः एवमस्ति यत् कालिदासः कविकुलस्य गुरुरित्यस्मात् स सर्वॆभ्यः काव्यव्यासङ्गमग्नॆभ्योऽपि आत्मीयोऽस्ति । किं च यत आत्मीयेषु औपचारिकता न भवति कालिदासः अनल्पकाव्यश्रीयुक्तोऽपि श्रीनामशीर्षिकया विमुक्तोऽस्ति ।
अन्यत् कार्यमपि कुर्वन्नस्मि । तदस्ति विसर्गसन्धीनामभ्यासः। गते संवत्सरॆ एका चर्चा प्रवृत्ता मम चान्यसय मध्ये । तस्य संस्कृतपद्यरचनायां कृतश्रमस्य प्रश्न एवमासीत् । भगवद्गीतासु सर्वत्र "अर्जुन उवाच" इत्यागच्छति । परन्तु न "अर्जुनः उवाचे"-ति । तत् किमर्थमिति । तदा तु ऋजूत्तरं आवाभ्यां न ज्ञात्वैव चर्चा समाप्ता । तदनन्तरं किञ्चिद्व्याकरणाध्ययनसमयॆ ज्ञातं यत् "अर्जुन उवाच" इत्यत्र विसर्गसन्धिर्भवतीति । "अर्जुनः उवाच" इत्यस्मिन् पदसमूहॆ पूर्वपदः विसर्गसन्धिप्रक्रिययां स्वविसर्गं विहाय प्रक्रियासमाप्तिर्भवति । न जानामीदानीं यत् सा चर्चा मम परीक्षार्थमासीद्वेति ।
अन्यदप्यस्ति । संस्कृतभारत्याः यस्याः कायकर्तृष्वेकोऽस्मि पत्रिका सम्भाषण-सन्देश इति मासिका बेङ्गलूरुतः प्रकटिता वर्ततॆ । तत्र सुलभेन संस्कृतेन परं व्याकरणशुद्धेन सर्वाणि लेखनानि लिखितानि । परं सन्धयः पठनासौलभ्यकारणात् सर्वत्र पत्रिकयां न दृश्यन्तॆ । विशेषेण विसर्गसन्धीनां तु दर्शनमेव तत्र दुर्लभम् । तस्याः पाठकेषु एतस्य लेखनस्य (अत्रापि पश्यन्तु । तत्र तत्र सन्धयः न कृताः ) लेखकोऽप्यॆकः । स्वं सन्धिनिर्माणाभ्यासॆ नियुक्तं करवाणीत्येव लेखनमिदं लिखितम् ।
संस्कृत-ब्लाग्-लेखकाः जालविश्वे न दृश्यन्तॆ । पाठका अपि विरला इति भासतॆ । यदि केऽपि पठन्ति ममैतदरण्यरोदनं तर्हि ते कृपया प्रतिक्रियासुवाक्यैरेतं लेखकमनुगृह्णन्त्वित्याशे ।
अलं लेखनकार्येण । पुनर्मिलामः । सर्वे जनाः सुखिनो भवन्तु ।
तद्भवतु । इदानींतनदिवसेषु मया पठ्यमानो ग्रन्थः कविकुलगुरोः श्रीकालिदासस्य रघुवंशमहाकाव्यम् । ग्रन्थानम् उपोद्घातानि यदा दृष्टानि तत्र सर्वत्र कालिदासस्य नाम "श्री" इत्यभिदानशीर्षिकया विनाऽसीत् । तत् किमर्थम् इति न जानामि । माघस्य विचारे तु श्रीमाघः इत्यागच्छति । परन्तु न तथा कालिदासस्य विषये । मम विचारः एवमस्ति यत् कालिदासः कविकुलस्य गुरुरित्यस्मात् स सर्वॆभ्यः काव्यव्यासङ्गमग्नॆभ्योऽपि आत्मीयोऽस्ति । किं च यत आत्मीयेषु औपचारिकता न भवति कालिदासः अनल्पकाव्यश्रीयुक्तोऽपि श्रीनामशीर्षिकया विमुक्तोऽस्ति ।
अन्यत् कार्यमपि कुर्वन्नस्मि । तदस्ति विसर्गसन्धीनामभ्यासः। गते संवत्सरॆ एका चर्चा प्रवृत्ता मम चान्यसय मध्ये । तस्य संस्कृतपद्यरचनायां कृतश्रमस्य प्रश्न एवमासीत् । भगवद्गीतासु सर्वत्र "अर्जुन उवाच" इत्यागच्छति । परन्तु न "अर्जुनः उवाचे"-ति । तत् किमर्थमिति । तदा तु ऋजूत्तरं आवाभ्यां न ज्ञात्वैव चर्चा समाप्ता । तदनन्तरं किञ्चिद्व्याकरणाध्ययनसमयॆ ज्ञातं यत् "अर्जुन उवाच" इत्यत्र विसर्गसन्धिर्भवतीति । "अर्जुनः उवाच" इत्यस्मिन् पदसमूहॆ पूर्वपदः विसर्गसन्धिप्रक्रिययां स्वविसर्गं विहाय प्रक्रियासमाप्तिर्भवति । न जानामीदानीं यत् सा चर्चा मम परीक्षार्थमासीद्वेति ।
अन्यदप्यस्ति । संस्कृतभारत्याः यस्याः कायकर्तृष्वेकोऽस्मि पत्रिका सम्भाषण-सन्देश इति मासिका बेङ्गलूरुतः प्रकटिता वर्ततॆ । तत्र सुलभेन संस्कृतेन परं व्याकरणशुद्धेन सर्वाणि लेखनानि लिखितानि । परं सन्धयः पठनासौलभ्यकारणात् सर्वत्र पत्रिकयां न दृश्यन्तॆ । विशेषेण विसर्गसन्धीनां तु दर्शनमेव तत्र दुर्लभम् । तस्याः पाठकेषु एतस्य लेखनस्य (अत्रापि पश्यन्तु । तत्र तत्र सन्धयः न कृताः ) लेखकोऽप्यॆकः । स्वं सन्धिनिर्माणाभ्यासॆ नियुक्तं करवाणीत्येव लेखनमिदं लिखितम् ।
संस्कृत-ब्लाग्-लेखकाः जालविश्वे न दृश्यन्तॆ । पाठका अपि विरला इति भासतॆ । यदि केऽपि पठन्ति ममैतदरण्यरोदनं तर्हि ते कृपया प्रतिक्रियासुवाक्यैरेतं लेखकमनुगृह्णन्त्वित्याशे ।
अलं लेखनकार्येण । पुनर्मिलामः । सर्वे जनाः सुखिनो भवन्तु ।
Thursday, October 06, 2005
Marshall's Hunch by Terence Monmaney in the New Yorker
http://www.newyorker.com/archive/content/articles/051010fr_archive03
What a great piece of writing!
I read a couple of days ago about the Nobel prize to two Australian scientists for proving that peptic ulcers are caused by a bacterium (Helicobacter). I wanted to find out more about this research when I chanced upon this article in the New Yorker.
This is an article that mixes science with its human aspect beautifully and written very well too. If Terence Monmaney writes a book, watch out for it! It should be an engrossing read!
A very illuminating read
What a great piece of writing!
I read a couple of days ago about the Nobel prize to two Australian scientists for proving that peptic ulcers are caused by a bacterium (Helicobacter). I wanted to find out more about this research when I chanced upon this article in the New Yorker.
This is an article that mixes science with its human aspect beautifully and written very well too. If Terence Monmaney writes a book, watch out for it! It should be an engrossing read!
A very illuminating read
Subscribe to:
Posts (Atom)