The New York Times > Arts > Television > 'Jeopardy!' Whiz Ken Jennings Loses

The New York Times > Arts > Television > 'Jeopardy!' Whiz Ken Jennings Loses

I was watching Jeopardy almost everyday when I was in the U.S. And just when I was leaving I had the chance to watch Ken Jennings win game after game of Jeopardy. This guy was simply amazing. At one point of time, I remembered Robert Redford's 'Quiz Show' ( if you haven't watched it - you must - it is a great movie). I mean, this guy's performance was superhuman. You asked any question and he had the right answer. How could I not think of Quiz Show ?

Also, this guy being a devout Mormon and all, is a teetotaller. Yet, he knew his alcohol quite well! Well enough to answer Jeopardy questions at least. Anyway, seeing this news item on NYTimes brought back 'memories' (Memories ? - This guy was on TV just a few months ago!) of my apartment in the US.

I was happy to see him down to earth and concerned about his finances even after his windfall. I should probably take a leaf out of his book - even though I haven't received any windfall like him!

Anyway, this news item tickled something in me - enough to make me blog it!

ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೆಂಬ ವ್ಯಥೆ

ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಮರಳಿ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲವಾಗಿದೆ. ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರಬಹುದು ಎಂದು ಎಲ್ಲರ ಭಾವನೆ. ಮನೆಯ ಒಳಗೇನೋ ಸರಿ. ಕಛೇರಿಯಲ್ಲೂ ಸರಿ. ಆದರೆ ಮನೆಯಿಂದ ಕಛೇರಿಗೋ ಬೇರೆಡೆಯೆಲ್ಲೋ ಹೊರಡಬೇಕಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ.

ಸಮಸ್ಯೆ ಹೇಳಲು ಬಹಳ ಸುಲಭ. ಬೇರೆಡೆಯೆಲ್ಲಾದರೂ ಹೋಗಬೇಕೆಂದರೆ ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಪಯಣಿಸಬೇಕು. ಈ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲೇ ಇರುವುದು ತೊಂದರೆ. ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಊರಿಗೂ ಈಗಿನ ಊರಿಗೂ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ. ಅಮೀಬಕ್ಕೂ ತಿಮಿಂಗಿಲಕ್ಕೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ ಖಂಡಿತ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆಗ ತೂತು ಕೊರೆದ ರಸ್ತೆಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಈಗ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ರಸ್ತೆಯವ್ಯವಸ್ಥೆ! ತೂತು ಕೊರೆದ ರಸ್ತೆಗಳ ಮೇಲೂ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ವಾಹನಗಳ ಸಂಚಾರ. ಸಣ್ಣ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ವಾಹನಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ? ಟ್ರ್ಯಾಫಿಕ್ ಜಾಂ. ಇದನ್ನು ನಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ - "ಸ್ವಲ್ಪ ಬ್ರೆಡ್ ತೊಗೊಂಡು ಹೋಗು" ಅನ್ನಬೇಕೆ ? ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಚೆಲ್ಲಾಟ ಇಲಿಗೆ ಪ್ರಾಣಸಂಕಟ.

ಅಮೇರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಯಿಂದ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಘಂಟೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿದರೆ ಪುಣ್ಯ. ನನ್ನ ಮನೆಯ ಸ್ಥಾನವೂ ಕಛೇರಿಯ ಸ್ಥಾನವೂ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಹಾಗಿವೆ. ನಗರದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೋಗಬೇಕು. ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕೂತಿರುವುದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ. ನಾನೂ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆ - ಪುಸ್ತಕ ಓದೋಣ - ಸಂಗೀತ ಕೇಳೋಣ ಎಂದೆಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮುಗಿದವು - ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಗಳು ಮುಗಿದವು. ಆದರೆ ಜನ ಮತ್ತು ವಾಹನಸಮ್ಮರ್ದ ಕಡಿಮೆ ಆಗಿಯೇ ಇಲ್ಲ.

ಬರೇ ಸಮ್ಮರ್ದದ ಸಮಸ್ಯೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ರಸ್ತೆಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ನೀವು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಈಚೆಗೆ ಓಡಾಡಿದ್ದರೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ - ಅದನ್ನು ಗಮನಿಸುವುದೇನೂ ಬೇಡ - ಹಾಗೇ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ ಎಂದು. ಬೀದಿಗಳೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಗೆದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಯಾರು ? ನೀರಿನವರು, ಕರೆಂಟಿನವರು, ಫೋನಿನವರು, ಸುಮ್ಮನೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದವರು - ಇನ್ನೂ ಮುಂತಾದವರು. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಜನರಿಗೇನಾದರೂ ಕೊರತೆಯೇ ? ಇದರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ವೇಗದಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳು ಚಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಇದರ ಜೊತೆಗೆ - ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿರುವ ಫ್ಲಯ್-ಓವರ್ ನಿರ್ಮಾಣ. ಕೃಷ್ಣನ ಸರಕಾರದ ನಿರ್ಗಮನದ ನಂತರ ಕೆಲಸವೂ ನಿಂತಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಳುಮಾಡಿ ಹೆಚ್ಚು-ಹೆಚ್ಚು ತೊಂದರೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳಬಹುದು ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ. ಹೇಳಿದರೆ ಏನಾದರೂ ಆಗುವುದೆಂಬ ಅಂಧವಿಶ್ವಾಸವೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ಏನೂ ಮಾಡದೆ ಇರುವುದು ಹೇಗೆ?

ಇದರೊಂದಿಗೆ - ಅಸಂಖ್ಯಾತ ದ್ವಿಚಕ್ರಿಕೆಗಳು. ಅವೆಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚ್ಗಿವೆ ಎಂದರೆ ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ! ಸ್ವಲ್ಪವೂ ನೀತಿ-ನಿಯಮವಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೋ ಗಾಡಿ ನುಗ್ಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪೋಲಿಸರು ಪಾಪ - ಆ ಹೊಗೆಯನ್ನೇ ಉಸಿರಾಡಿ - ವಾಹನ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮಾಡುವ ಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಹೇಳಿದೆನಲ್ಲಾ - "ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪ!" - ಎಂದು... ಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಸಫಲರಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಎಷ್ಟು ಹದೆಗೆಟ್ಟಿದೆಯೆಂದರೆ - ಮೊನ್ನೆ ಶನಿವಾರದ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೊಂದು ಘಂಟೆಯಲ್ಲಿ - ರಾಜಾಜಿನಗರದ ನವರಂಗ್ ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಬಳಿ ಅರ್ಧ ಘಂಟೆ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಂ. ಹೌದು ಸ್ವಾಮಿ - ರಾತ್ರಿ ಹತ್ತಲ್ಲ - ಹನ್ನೊಂದು ಘಂಟೆಗೆ - ಅದೂ ಶನಿವಾರ ರಾತ್ರಿ. ಹಬ್ಬವೂ ಇಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಲಿ ಎಂದು ಜಾಮ್. ನನಗೆ ಖೇದಾಶ್ಚರ್ಯಗಳು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಆದವು.

ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರಲ್ಲಾದರೂ ದೂರು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ಬೇಗಬೇಗ ಈ ಅಗೆತಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಲಸ ಮುಗಿಸಿದರೆ ಒಳಿತಾದೀತು. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮೆಟ್ರೋ ಮಾಡುತ್ತಾರಂತೆ. ಇನ್ನೂ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಇದರ ಆರಂಭ. ಇದು ಮುಗಿಯಲು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳೇ ಹಿಡಿದಾವು. ಆದರೂ ಅಷ್ಟು ದಿನ ಕಾಯಲು ನಾನು ಸಿದ್ಧ. ಎಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ವಾಹನವಿಲ್ಲದೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಆರಾಮವಾಗಿ ಸಂಚಾರ ಮಾಡುವೆನೋ ಎಂಬ ಮಹದಾಸೆ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿದೆ. ನೋಡೋಣ - ನೋಡುವ ಭಾಗ್ಯವಿದ್ದರೆ!

ಒಂದು ಮಾತನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳಲೇಬೇಕು - BMTC ವಾಹನಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿವೆ. ಮುಂಚಿನ ಹಾಗಿನ BTS - ಬಿಟ್ಟರೆ ತಿರುಗ ಸಿಗೋಲ್ಲ - ಎಂಬ ಕಥೆ ಈಗ ನಡೆಯಲ್ಲ. ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಈಗ ಬಸ್ಸು ಲೇಸಾಗಿ ಕಾಣತೊಡಗಿದೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಬೇಕು. ನನ್ನ lifestyle ಅನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು - ಈಗಿನ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸುಖವಾಗಿರಬೇಕೆಂದರೆ.

|| ಶುಭಂ ಭೂಯಾತ್ ||

Law bows its head, you bow your head to the Law

Law bows its head, you bow your head to the Law

ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಕೂಡ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಸೆರೆಯ ಬಗ್ಗೆಯೇ. ಒಂದು ಬಾರಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೇ ಓದಿದರೆ ಹಿಂದುವಾದ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೋಪೋದ್ರೇಕಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು. ಏಕೆ ಹೀಗಾಗುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ.

ಕ್ಷುದ್ರ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳಂಥ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಆದರೆ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೇಗೆ ಆಟದ ವಸ್ತುವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಖಿನ್ನವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ "ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರ ಗುರುಗಳನ್ನೇ ಹೀಗೆ ಸೆರೆಯಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವುದು ಭಾರತದಲ್ಲೇ" ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ವಿಷಯ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವು ಕ್ರೈಸ್ತ/ಇಸ್ಲಾಂ/ಯಹೂದ್ಯ ಪಂಗಡಗಳ ಹಾಗೆ ಒಂದಲ್ಲ. ಹೌದು,ಈ ಮತಗಳಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಕ್ರೈಸ್ತರ ಬೈಬಲ್, ಕ್ರಿಸ್ತ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳು ಬಹಳಷ್ಟು ಒಂದು ರೀತಿಯವೇ ಆಗಿವೆ.

ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಸಹಸ್ರಾರು ಜಾತಿಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಐಕ್ಯ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಆಯಾ ಜಾತಿಗೆ ಅದರದೇ ಆದ ನಿಯಮನಿಷ್ಠೆಗಳಿವೆ ನಂಬಿಕೆಗಳಿವೆ. ಆದರೂ ಅದೇನೋ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಂತು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಹಿಡಿದಂತಿದೆ. ಈ ತಂತು ಯಾವಾಗ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತದೆಯೋ ತಿಳಿಯದು. ಆದರೆ ಶಿಥಿಲವಾಗಿಯಂತೂ ಇದೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ - ವೀರಶೈವರು ಶಿವನ ಭಕ್ತರಾಗಿಯೂ ಸಹ ತಾವು ಹಿಂದುಗಳಲ್ಲವೆಂದೇ ಈ ನಡುವೆ ಗುರುತಿಸಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕೇವೆಲ ಮತಶಕ್ತಿಗೋಸ್ಕರ ಎಂದು ನನ್ನ ಈಗಿನ ತಿಳಿವಳಿಕೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದೇ ಶಿವನ ಕಲ್ಪನೆ, ಅವೇ ಮಂತ್ರಗಳು, ಅದೇ ವಿಭೂತಿ - ಹಿಂದುಗಳ ಶಿವನನ್ನು ಮತ್ತು ಲಿಂಗವಂತರ ಶಿವನನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿವೆ. ವ್ಯತ್ಸಾಸಗಳಿವೆ - ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ಸಮೀಪದ ಕಲ್ಪನೆಯಿದ್ದು ಬೇರೆ ಮತವೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದರೆ ಬಲವಾದ ಕಾರಣಗಳೇ ಇರಬೇಕು.

ಜೊತೆಗೆ - ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಕೆಳಗೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣಾಶ್ರಮವು ಕೋರ್ಟಿಗೆ ಮೊರೆ ಹೋಗಿತ್ತು. ನಾವು ಹಿಂದುಗಳಲ್ಲದ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು - ಆದ್ದರಿಂದ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಿಗೆ ವಿದ್ಯಾಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ತನಗೂ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಅದರ ಆಶಯವಾಗಿತ್ತು. ಹಿಂದುಗಳ ಕುರಿತು ಅಪಾರ ಕಳಕಳಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಇಂದಿಗೂ ಹಿಂದುಗಳಿಗೆ ಆದರ್ಶವಾಗಿರುವ ವಿವೇಕಾನಂದರು ಆರಂಭಿಸಿದ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಗತಿಯೇ ಹೀಗಾದರೆ ಸಣ್ನ-ಪುಟ್ಟ ಪಂಗಡಗಳೇನು ಮಾಡಬೇಕು? ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಇದನ್ನು ತಳ್ಳಿ ಹಾಕಿತು. ಆದರೆ ಈ ಸಂಗತಿ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ಅವಸ್ಥೆ ಹೇಗಿದೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುತ್ತದೆ.

ಈಗ ಆಗಿರಿವುದೇ ಅದು - ಒಂದೊಂದು ಜಾತಿ-ಜನಾಂಗಕ್ಕೂ ಒಂದು ಮಠ- ಒಂದು ಪೀಠ - ಒಬ್ಬ ಸ್ವಾಮಿ. ಜೊತೆಗೆ ಅದೇ ಗಲಾಟೆ. ಹಿಂದು ಯಾರು ? ವೇದಗಳನ್ನು ನಂಬುವವರೇ ? ಆದರೆ ಶೂದ್ರರಿಗೆ, ದಲಿತರಿಗೆ ವೇದಾಧಿಕಾರ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ನಂಬುವವರೇ ? ಹದಿನೆಂಟು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಶಿವಪರ ಎಂಟು ವಿಷ್ಣುಪರ. ಶೈವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ವೈಷ್ಣವರು ಉರಿದು ಬೀಳುತ್ತಾರೆ. ವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಶೈವರೂ ಕೂಡ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಯುದ್ಧಗಳೇ ನಡೆದಿವೆ. ನಾನೇನನ್ನು ಹೇಳಲು ಹೊರಟೆಯೆಂದರೆ - ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರು ನಾವು ಎಂದು ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡರೂ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ನಾವು ಹಲವು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಮತಗಳ ಸಮೂಹವಾಗಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೂ ಸಹ ಒಂದು ನಂಟು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದೆ. ಅದೇನು ಎಂದು ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಕಷ್ಟ. ಮಾಡಿದ್ದುಣ್ಣೋ ಮಹರಾಯ ಎಂಬ ಕರ್ಮಸಿದ್ಧಾಂತವೇ ? ಜನ್ಮಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯೇ ? ಬದುಕಿನ ಬಗೆಗಿನ ದೃಷ್ಟಿಯೇ ? ಆ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಏನು ಎಲ್ಲಾ "ಹಿಂದು"ಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾನವಾಗಿರುವುದು ? ಯಾರಾದರೂ ತಿಳಿದವರು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ-ಧರ್ಮದ ಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ನನಗೆ ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನಾವು ಹಿಂದುಗಳು ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವಿದೆ.

ಆದರೆ ಈ ಬಂಧಿಸುವ ಕಟ್ಟು ಹೇಗಿರಬೇಕು ? ಈ ಕಟ್ಟು ಮಾನಸಿಕರೂಪದ್ದಾಗಿರಬೇಕು. ಆರ್.ಎಸ್.ಎಸ್, ವಿ.ಎಚ್.ಪಿ ಮುಂತಾದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಇವುಗಳಿಗೆ ಇವುಗಳದೇ ಆದ ತೊಂದರೆಗಳಿವೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಮಾರ್ಕ್ಸ್-ವಾದಿ ಕಮ್ಯೂನಿಸ್ಟರು, ಭಾರತವನ್ನು ಒಡೆಯಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುವ ಮುಲ್ಲಾಗಳು ಮತ್ತು ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳು, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಹೇರಳ ಧನ ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡಿ ಮತಾಂತರಿಸುವ ಕ್ರೈಸ್ತರು. ಜೊತೆಗೆ ದ್ರಾವಿಡ ಪಂಗಡವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ ದಿಕ್ಕುತಪ್ಪಿದ ಮೂರ್ಖರು. ಇವೆಲ್ಲ ತೊಂದರೆಗಳು ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮವನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ.

ಆದ್ದರಿಂದ ಕಂಚಿ-ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಇಡೀ ಹಿಂದು ಮತವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಮೇಲಿನ ಮಾತಿಗೆ ಸರಿತೋರಿದರೂ - ಇವರು ಕೇವಲ ಒಂದು ಪಂಗಡ ತಮಿಳು ಸ್ಮಾರ್ತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವವಾದ ಸಂಗತಿ. ಇದನ್ನು ಏಕೆ ಹೇಳಿದೆಯೆಂದರೆ - ಶೃಂಗೇರಿ ಮಠದವರು ಕಂಚಿಯ ಮಠವನ್ನು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ-ಸ್ಥಾಪಿತವೆಂಬುದಾಗಿ ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ದಾಕ್ಷಿಣಾತ್ಯ ಸ್ಮಾರ್ತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಲ್ಲಿಯೇ ಇದರ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಒಮ್ಮತವಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಪೋಪ್-ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಅದು ತಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ. ನೋಡಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿದೆ!

ಇಷ್ಟು ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಿಂದೂ-ಧರ್ಮವು (ಇದು ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿಯೂ ಇದೆ ಎಂದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ) ಹೇಗೆ ಮುಂದೆ ಉಳಿಯುವುದೋ ಎಂಬುದೇ ಚಿಂತೆಯಾಗಿದೆ. ಆ ಪರಮಾತ್ಮನೇ ಅವತರಿಸಬೇಕು.

|| ಶುಭಂ ಭೂಯಾತ್ ||

Wired News: Cattle, the Research Catalyst

Wired News: Cattle, the Research Catalyst

Science in Ancient India was known to be of a high order. The use of cow's urine has been documented in the Ayurveda. But what has been described in this article is rubbish.

Cowdung preventing nuclear radiation ? Though I can empathise with the RSS and VHP on a certain level, this is a bit too much. I understand that Ayurvedic medicine needs to be understood from a modern perspective and money for that research is necessary - but cowdung to prevent nuclear radiation ? The fact that I am repeating this shows how incredulous their claim sounds.

Another bad thing is the claim of Einstenian pain waves. I agree that animal slaughter is bad and the conditions in which they are slaughtered are totally inhuman and atrocious. I concede that too much slaughter has detrimental effects on the environment. But 'seismic activity via pain waves' ? Give me a break!

What this does is cause the equivalent of the boy who cried wolf to traditional Indian Science. There is a lot of value in researching Ancient Indian Scientific claims. But such half-baked idiocy will lead us nowhere. The next time, even if some genuine research is done - the scientific community will not hesitate to rubbish it - just because it has an RSS-affiliated Bhanwarlal or Madan Mohan Bajaj behind it.

The cow should be revered - for the milk it gives us, for its playful and non-violent nature, its uses to man when alive or dead, even for its urine - which is known to have some genuine antiseptic properties and for its dung - which can be used for fuel and also as an antiseptic. It is also revered for the place given to it in sanAtana dharma. But nuclear radiation ? Causing earthquakes through Pain waves ?

Please, please, please - don't mix sanAtana dharma and modern science in such ridiculous ways. The effects of Yoga on the mind have to be measured and understood - very valid research. The traditional Indian diet has to be analyzed - again useful research. But claiming that the puruSha sUkta has in it an encoded value of the distance between the sun and the earth ? Nope - useless. The veda has its sphere of influence and immense value irrespective of whether it agrees with science or not. Similarly Science does not have to be certified as veda-compatible for it to be useful. It will be better for all of us if we understand this fundamental truth.

|| iti sham ||

Kanchi Swamiji arrest - what do I feel ?

This was my first Deepavali after nearly 8 years in the US. Of course, I celebrated Deepavali there but it is not a Deepavali if it is not with your people. Anyway, the arrest of the Kanchi Swamiji Sri Jayendra Saraswati came as a rude shock on Amavasya day of Deepavali.

I began reading more and more about it on the Internet and in the newspapers and I don't know what to feel at all. I am writing this just as a brain dump for future records.

First of all, I don't like the name Shankaracharya being used so frequently. As a child, I never heard of this appellation applied to the pontiffs of important smArta maThas (Mutt ? Isn't that the spelling for a dog?). Jagadguru is perhaps a better word. Anyway, this word kept irritating me because they were dragging the name of arguably India's foremost Philosopher-Saint into dirty politics.

Next, this question keeps bothering me. Why did the police arrest the Swamiji on a Deepavali day ? If the murder had been committed on Sept 3rd and the assuming that the Swamiji was really involved, even then the selection of this day caused a lot of heartburn to Hindus in general. I got an answer to the midnight arrest in Andhra pradesh. The answer was that the police wanted to avoid crowd violence if the Swamiji had been arrested in TNadu and in broad daylight. This seems reasonable. But why Deepavali ? It seems to break the Hindu community's heart and resolve by arresting one of its key personalities on a festival day.

Then there is the more important question - why did the police *have* to arrest him ? Could they not wait for his indictment and then arrest him ? It seems to be the case that the police have some incontrovertible evidence that implicates the Swamiji. But after having lived a strict life as a Sannyasin for so long, did the swamiji have the will to *kill* another soul ? Especially an Advaitic swamiji who treats the entire world as God ? Who knows though ? An eagle soaring high in the pure air still has its eyes only for carrion on the ground. I sincerely hope and pray that the Swamiji is not like this.

Look at what this arrest has done! It is sowing seeds of basic doubt into Hindus. At least, I can read and have a strong belief and understanding in and of sanAtana dharma. I can withstand and have withstood attacks against my Dharma before. What of simple unlettered uninformed folk ? If the government treats one of the more important people of one's faith in such a cavalier manner, what will simple people think ? Initially their belief in the Swamiji would be immense. They probably even regarded the swamiji as God. With this arrest, their God has been pulled away from the pedestals of their hearts. Isn't their simple faith shaken ? I can understand that our Dharma has been forever more important than a single personality. But what about others ?

The main issue here is of murder. Of course, if the swamiji is found guilty, the law must take its course. But does anyone think that such a person of power as the Swamiji could have conversations on the cell phone directing assailants to maim and kill Shankararaman ? Assuming the Swamiji is a criminal, didn't he have more intelligence than leave a trail of records for the police to follow ? And what is this hue and cry about 50 lakhs being paid to the killers ? Any local rowdy would have sufficed and at a far lesser sum of money. Also, would the money be extracted from the Matha account ? And would he be killed in a temple campus in such a gruesome manner ? Come one people, give them more credit ! I am sure the people in the Matha are capable of a better job - if they really wanted to murder somebody!

However, there is the DMK factor that is key here. Now why did they go about collecting clues and information about the murder ? What about the key transfers of police officials just before Sep 3 ? How could they be so meticulous about collecting clues - unless they managed the murder themselves ?!! Let's consider this possibility. We have known that the DMK is supremely capable of engineering something like this. Discredit Hindu Dharma - by implicating its head - Swamiji was almost the main Hindu leader in TN - and you wean several people away from a resurgent Hindu force in TN. It should be noted that the Swamiji had been calling for equal opportunities to Dalits and other lower castes. By doing this - he effectively caused the DMK vote bank to erode at an alarming rate. It is well known that Tamilians are generally more religious than their compatriots. Something had to be done to stem the rot. Shankararaman's dispute with the Swamiji probably gave them a foundation for a great smear campaign! The elections in TN are around the corner and something had to be done to get votes!

AIADMK got wind of this and promptly arrested the Swamiji - thereby taking the "wind out of the sails of the DMK campaign" (a newspaper statement). AIADMK also probably believed that arresting the Swamiji reinforced its 'secular' credentials and would bring the party more votes during the assembly elections.

But as Byron said, "Truth is stranger than fiction" and we should not be surprised if Swamiji's guilt is conclusively proved - though I fervently hope that it is not the case. The truth may be far murkier with the names of several Matha officials being thrown about. Raghu, the brother of the younger Swamiji, is one such name. Now, I ask, why on earth should blood-relatives of sannyasins follow them to the MaTha ? Should not a sannyasin be free of all such familial considerations ? Especially when he regards the world as his family ? This is not a good thing for maThas and sanAtana dharma in general. I have seen other maThas like this and the situation in such cases is indeed despicable.

This case is definitely interesting and I will follow it very closely. If something changes in my opinion, I will put it up here.

|| shubhaM bhUyAt ||

Mystery and mystery everywhere

I just finished reading Dan Brown's 'The Da Vinci Code'. The book is an engrossing thriller wherein the author has done a lot of research to give a look of authenticity to his story line. The book is essentially about the Holy Grail - sangraal - as it is known in old French.

The story or rather the legend of the Holy Grail has been one of the more enduring modern legends in the world. Even as a non-Christian, I find the Grail lore engrossing and interesting. Originally the Grail is supposed to be the cup or chalice from which Jesus drank during the Last Supper. Or it was also the cup that held Jesus's blood as he was being crucified.

'The Last Crusade' showed Harrison Ford as Indiana Jones recovering the relic for a brief fleeting moment of time and lose it forever after showing a glimpse of its power. I saw that movie 14 years ago and have watched it many times since - but it is one really interesting movie.

But the question I have is a more fundamental one - why are we interested in the Holy Grail ? A more fundamental question is - why are we humans so interested in mysteries ?

To answer the former question - firstly the Holy Grail has been an enduring mystery for the past couple of millenia. Secondly, this is allegedly the cup or the thing that bestows everlasting life to one who possesses it. And of course, since it purportedly belonged to Jesus, this religious relic is invaluable.

More than anything, I think it is the first reason why it is so interesting. Anything becomes really interesting if there is an aura of mystery around it. I don't know if Mona Lisa is a plain painting or not - but I found myself googling on the internet to get a good image of the painting to see what was so mysterious about it. So even I am one of those people that hanker after mysteries.

One question is why do we leave our normal courses of action and immerse ourselves so deeply if we find that there is a mystery waiting to be heard ? We are not so interested in finding an answer to it as we are in speculating about the different possibilities. This basic Human curiosity is what I am basically curious about. If we know something completely, we lose interest in it. If we don't know anything, we don't care because we really don't know. But in case of something that is seemingly known and yet unknown, we express curiosity to satisfy our thirst. But once that is known, we may actually not be so interested in it. Case in point - a feeble example - but conveys what I have been thinking. Suppose we are watching a recorded game but don't know the results we are really engrossed and want to know the results. But once we know what the results are - we really don't want to watch the game as much - of course, I am not considering cricket afficionados who relish every shot multiple times. The excitement in anything is always because of something we perceive to be unknown to us.

The Unknown is the cause of fear too. That is the reason why we fear Death. If each one of us had really known what happens after Death, we wouldn't be really afraid. When I say really known - I mean not knowing bookishly or intellectually but having actually experienced something like that.

But at the same time, if we consider that we know and understand something, we don't bother about it even if it is more mysterious than anything else. For example, how many people are really interested in knowing about the Sun ? Most people see the Sun rising and setting and think that that's all there is to know about it. But isn't there enough stuff to know about the Sun ? Well, I suppose it takes a knowledgeable person to know what is unknown.

Even more fundamental is our Self. We know we exist. We act and react. Yet we are so hopelessly caught in other things (such as blogging now! ;-) ) that we really pay no attention to who we really are! This for me is in itself a great mystery! One is that question that can be answered by each individual for himself or herself - who am I ? The other is how can we claim to feel and act if we really don't know who we are ? Isn't that a wonder ? But the answer to the first question may lead us to an answer to the second. Or the answer to the first question may answer all questions or even remove the desire to question or for anything else!

But Mystery, I feel, is what makes Life interesting. If everything was known - what fun would it be ? Of course - I should define 'fun' too and if it is absolute or relative. Let's not go there now.

Another serious question that suddenly popped in my mind is - what does it mean when we say we know ? What is the process of knowing ? What is the relation between the knower and the known ? Serious questions to ponder about. If somebody reads this - I'd like to know what you think.

|| iti sham ||

ನನ್ನ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಅನುಭವ

ಕಳೆದ ವಾರ ಬಹಳ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಗತಿ ನಡೆಯಿತು. ಕಳೆದ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗುಗಳಲ್ಲಿ - ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನಿಡುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಕಾರ್ಯವಶಾತ್ ಅವುಗಳಿಗೆ ಹೋಗಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ - ಎಂದು ಹಲುಬುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗಲಿ ನೋಡಿಯೇ ಬಿಡೋಣ ಎಂದು ಬಸವನಗುಡಿಯ ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಶತಾವಧಾನಿ ಆರ್ ಗಣೇಶ ಅವರಿಂದ 'ಮಹಾಭಾರತದ ಉಪಾಖ್ಯಾನಗಳು' ಎಂಬ ವಿಷಯದ ಮೇಲಿನ ಉಪನ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಲೇ ಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ. ನಾನೂ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತೆವು. ಗಣೇಶ್ ರವರು ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿ ವಿಷಯ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿನ ನಳನ ಕಥೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಕನಕದಾಸರ 'ನಳಚರಿತ್ರೆ' ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ತುಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ನಳೋಪಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ತಿಳಿಯ ಹೇಳಿದರು. ನಳನ ಕಥೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆಪಮಾಡಿಕೊಂಡು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ - ಭಾರತದ ಅಂದಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಥವಾಹನಗಳ ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಸಾರ್ಥಗಳ ದೇವತೆಗಳಾದ ಯಕ್ಷರ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳಿದರು. ಭೈರಪ್ಪನವರ ಸಾರ್ಥ ಕಾದಂಬರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಋಗ್ವೇದದಲ್ಲಿಯೇ ಸಾರ್ಥದ ಉಲ್ಲೇಖವಿದ್ದು ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಅಶ್ವಿನೀ ದೇವತೆಗಳು ಸಾರ್ಥವಾಹನರ ದೇವತೆಗಳಾಗಿದ್ದರು ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಿದರು. ನಳನು ಬಾಹುಕನಾಗಿ ಋತುಪರ್ಣನ ಸಾರಥಿಯಾಗಿ ದಮಯಂತಿಯ ಸ್ವಯಂವರದ ಕಡೆಗೆ ರಥವನ್ನೋಡಿಸುವ ವರೆಗೆ ಕಥೆ ಮುಂದುವರೆದಿತ್ತು.

ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಉಪನ್ಯಾಸ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಗಣೇಶ್ ರವರು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಪಯಣಿಸಿದರು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಂಕರಾದ್ವೈತದಲ್ಲಿನ ಕವಲುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಗಣೇಶ್ ರವರು ಬಹಳ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಇದರ ನಂತರ ಮುಂದಿನ ದಿನ ಗಣೇಶ್ ರವರು ಪಾಠ ಮಾಡುವ ಕಾಲಿದಾಸನ ರಘುವಂಶದ ಪಾಠವಾಯಿತು. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಪ್ರತಿ ವಾರವೂ ಪಾಠವನ್ನು ಕೇಳುವ ಲಾಭವಾಗಿದೆ. ಎಂಥ ಒಳ್ಳೆಯ ಲಾಭ ಎಂದು ಬಲ್ಲವರೇ ಬಲ್ಲರು.

ನಂತರ ಮುಂದಿನ ದಿನ ಜಯನಗರ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾಗದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾದ ಕಣ್ಣನ್ ರವರೊಡನೆ ಸಂವಾದ ನಡೆಯಿತು. ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಂಸ್ಕೃತಾಂಗ್ಲಗಳನ್ನು ಮಹನೀಯರು ಅಭ್ಯಸಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ವಿಚಾರಗಳು ಹೇಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವು ಎಂದು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯಾನಂದಗಳು ಒಂದು ಬಾರಿಗೇ ಆದವು.

ಜೊತೆಗೆ ಎರಡು ಸಂಬಂಧಿಕರ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟೆವು. ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ನೋಡಿರದೆ ಇದ್ದೆ. ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ವಾರಾಂತ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುದರ ಸದ್ಭಾವನೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತುಂಬಿದೆ.

संस्कृतॆन "ब्लाग"

संस्कृतॆन किमपि लिखित्वा बहूनि दिनानि अतीतानि । अतः अधिकविलम्बः मास्त्विति मत्वा एतत् लिखन्नस्मि । अमेरिकादागत्य इदानीम् एकमासः अभवत् । परन्तु तस्मिन् कालॆ संस्कृतविषयॆ किमपि अध्ययनं न कृतं मया । यावदध्ययनम् अमेरिकॆ कुर्वन्नासं तावत्तु अत्र कष्टम् इति भासतॆ । किमपि न कृतमित्युक्तॆ यत्नः न कृतः इति न । अमेरिकॆ या कौमुदीय-कक्ष्यासीत् सा तु भारतादॆव भवति । दूरसम्भाषण-साहाय्यॆन बॆङ्गलूरु-नगरॆ स्थितः आचार्यः अमेरिकस्थान् छात्रान् बोधयति । अत्र आचार्यसमीपं तु अगच्छम् । परन्तु एकवारमेव । ध्वनिमुद्रिकामानीय पठितुं यॊजनास्ति । पश्यामः - कियत् कर्तुं शक्यतॆ मया इति ।

अन्यः विषयॊऽपि संवृत्तः । यया भाषया सम्भाषणं न क्रियतॆ तस्यां तु अभ्यासन्यूनीकरणॆन सम्भाषणशक्तिः न्युना जायतॆ । तदॆवाभवत् मम विषयॆऽपि । अमेरिकॆ पत्न्या सह दिनॆ घण्टाधिककालं संस्कृतॆन सम्भाषणं भवति स्म । तॆन भाषणशक्तिः वर्धिता । अपि च तत्र लॆखनकार्यमपि संस्कृतॆन भवति स्म । अत्र भारतॆ कार्यवशात् लॆखनं कष्टम् इति दृश्यतॆ । परन्तु तन्न त्यक्तव्यम् । अपि च मातापितृभ्यां सह संस्कृतॆन न व्यवह्रियतॆ । अतः मया मम पत्न्या च निर्धारः स्वीकृतः यद्दिनॆ न्यूनातिन्यूनम् एकघण्टापर्यन्तं संस्कृतॆन सम्भाषणं करिष्याव इति ।

महाप्रमॊददायकः विषयः एषः यदत्र भारतॆ संस्कृतविद्वांसः अधिकसङ्ख्यया भवन्ति । तॆषां साहय्यॆन व्याकरण-न्याय-मीमांसा-वॆदान्त-शास्त्राणि पठितव्यानि अध्यॆतव्यान्यपि ।

संस्कृतॆ लॆखनवॆगः वर्धितव्यः । यावच्छीघ्रं आङ्ग्लॆन वा कन्नडॆन लिखामि तावच्छीघ्रं संस्कृतॆन लेखितुं कष्टमअनुभवामि । अभ्यासॆन गुरुकृपया च एषः कष्टः निरस्तः भवॆदिति प्रार्थयन् ऎतद्ब्लाग् समाप्यतॆ । ॥ इति शम् ॥